Bilim insanları açıkladı: Evrimin insan bedeninde körelttiği 7 organ!

Evrimsel süreç insanlığın bugünkü fiziki yapısına gelmesini sağlarken, insan fiziği üzerinde birçok değişime neden olmuştur. İşte, Evrimin insan bedeninde körelttiği 7 organ! 

ÜÇÜNCÜ GÖZ KAPAĞI

insanlarda da diğer memelilerde olduğu gibi üçüncü gözkapağı bulunur. Bu yapıya “göz kapağı” veya “konjonktiva” denir ve insan gözünün iç köşesinde yer alır. Ancak, insanlarda üçüncü gözkapağının işlevi, diğer memelilerde olduğu gibi gözü korumak veya temizlemek için değildir.

İnsanlarda üçüncü gözkapağı, neredeyse tamamen körelmiş haldedir ve sadece gözün köşesinde küçük bir kıvrım olarak bulunur. Bu yapıya “plica semilunaris” veya “semilunar fold” denir.

Evrim sürecinde, insanların dik durmaya ve açık ortamlarda yaşamaya geçmesiyle, gözün korunması ve temizlenmesi için diğer memelilerdeki gibi bir üçüncü gözkapağına ihtiyaç kalmamıştır.

DARWİN TÜMSEĞİ

İnsanlarda kulak çıkıntısı veya “Darwin’in Tümseği” olarak da bilinen bu yapı, bilim insanlarına göre evrimsel süreçteki atalarımızın izlerini taşıyan  bir örnektir. Bu küçük çıkıntı, insanların kulaklarının üst kısmında, dış kulağın yakınında bulunur ve bazı insanlarda daha belirgin olabilirken diğerlerinde daha az belirgindir.

Darwin’in tümseği, insanların atalarında daha belirgin ve işlevsel bir yapıydı. Atalarımızın daha çok ormanlarda yaşadığı düşünüldüğünde, bu tümseğin, kulağın dışındaki sesleri ve çevresel uyaranları daha iyi toplamaya ve işitmeye yardımcı olduğu düşünülüyor.

Ancak, modern insanın yaşam tarzı ve çevresi değiştikçe, bu tür bir yapıya olan gereksinim azalmış olabilir. İnsanlar avcılık ve avlanma yaşam tarzından yerleşik tarım toplumlarına, daha sonra da endüstriyel ve şehirleşmiş yaşam tarzına geçtiğinde, avcılık ve hayatta kalma becerileri değişti. Bu nedenle, kulak çıkıntısının işlevi zamanla azalmış olabilir.

PLANTARİS KASI

Plantaris kası, insan anatomisinde bulunan ve gastrocnemius ve soleus kaslarının arasında yer alan bir kas lifidir. Ancak, evrimsel süreç boyunca bu kasın işlevi ve önemi azalmış gibi görünmektedir.

İnsanların atalarında, özellikle primatlarda, plantaris kasının daha belirgin ve işlevsel olduğu düşünülmektedir. Bu kas, ağaçlarda tırmanma ve sürünme gibi aktivitelerde veya avcılık sırasında hızlı koşu için destek sağlıyordu. Ancak, insanlar dik yürümeye ve daha yerleşik bir yaşam tarzına geçtikçe, plantaris kasının işlevi azaldı veya değişti.

20 YAŞ DİŞLERİ

Evrimsel süreçte 20 yaş dişleri veya bilinen diğer adıyla “akıl dişleri”, insanların atalarında önemli bir rol oynayan, yiyecekleri çiğneme ve işleme sürecinde yardımcı olan dişlerdi. Ancak, modern insanın beslenme alışkanlıkları ve yaşam tarzındaki değişikliklerle birlikte, 20 yaş dişlerinin işlevi zamanla azalmış ve hatta bazı durumlarda sorunlara neden olmuştur.

İnsanın atalarında, yiyeceklerin daha sert ve lifli olması ve beslenme alışkanlıklarının farklı olması nedeniyle, 20 yaş dişlerinin işlevi oldukça önemliydi. Dişlerin arkada yer alması ve genellikle sıkışık bir alanda büyümesi, yiyeceklerin çiğneme ve işlenmesinde yardımcı olurdu. Ayrıca, diğer dişlerin kaybedilmesi durumunda, 20 yaş dişleri yedek dişler olarak hizmet edebilirdi. Bu nedenlerle, modern insanlarda 20 yaş dişleri genellikle gereksiz kabul edilir veya sorunlu bir yapı olarak görülür. Bazı insanlar hiç 20 yaş dişi geliştirmeyebilir veya gelişen dişlerin çekilmesi gerekebilir. Bu durum, insan vücudundaki evrimsel izlerin hatırlatıcısı olarak kabul edilebilir.

TÜYLERİN ÜRPERMESİ

Evrimsel süreçte, tüylerin ürpermesi, insanların atalarında ve diğer memelilerde savunma, sıcaklık düzenleme ve iletişim gibi çeşitli işlevler için kullanılan bir mekanizmadır. İnsanların ataları olan primatlar ve diğer memeliler, tüylerin ürpermesiyle vücutlarının yüzeyindeki tüyleri dikleştirirler ve böylece çevredeki tehlikelere karşı savunma mekanizmasını harekete geçirirler.

Tüylerin ürpermesi, soğuk havalarda vücut sıcaklığını korumak için de kullanılır. Ürperme mekanizması, tüylerin dikleşmesiyle vücutta bir hava yastığı oluşturur ve bu sayede vücut ısısının korunmasına yardımcı olur. Bu özellik, soğuk iklimlerde yaşayan hayvanlar için hayati öneme sahiptir ve vücut ısısının düşmesini engeller.

JACOPSON ORGANI

Jacobson organı, diğer adıyla vomeronazal organ veya VNO (vomeronasal organ), bazı omurgalı hayvanlarda bulunan özel bir duyu organıdır. Bu organ, birçok memeli hayvanın duyusal bilgiyi algılamak ve iletmek için kullandığı bir yapıdır. Ancak, insanlarda bu organın işlevi ve önemi tartışmalıdır ve evrimsel süreçte işlevi değişmiş veya azalmış olabilir.

Jacobson organı, genellikle hayvanların sosyal iletişiminde ve kimyasal algılama yeteneklerinde önemli bir rol oynar. Özellikle koku moleküllerini algılayarak diğer bireylerin cinsiyetini, üreme durumunu, kimliklerini ve sosyal sıralamalarını belirlemeye yardımcı olabilir. Örneğin, birçok memeli, karşı cinsteki bireylerin feromonlarını algılayarak üreme davranışlarını ve çiftleşme zamanlarını belirler.

HURDA DNA

Evrimsel süreçte, “hurda DNA” terimi genellikle, organizmanın genomunda bulunan ancak işlevsiz veya az işlevli olan genetik materyali ifade eder. Bu genler, evrimsel tarih boyunca değişen çevresel koşullar ve yaşam tarzları nedeniyle işlevlerini kaybetmiş veya değiştirmiş olabilirler.

Hurda DNA, genomun bir parçası olarak korunur, ancak genellikle proteine kodlama yeteneğini kaybetmiş veya önemli bir işlevi olmayan genlerden oluşur. Bunlar, organizmanın geçmişindeki evrimsel izlerdir ve bazı durumlarda atalarımızın yaşam tarzlarının bir yansıması olabilir.

Örneğin, insan genomunda bulunan at nalı benzeri birçok gen, genellikle hurda DNA örnekleri olarak kabul edilir. Bu genler, atalarımızın geçmişte parmaklarında bulunan tırnak benzeri yapılarla ilgiliydi, ancak insanlar evrimsel süreç boyunca bu yapıları kaybetti. Bununla birlikte, at nalı benzeri genler hala insan genomunda korunmuş durumdadır, ancak işlevlerini kaybetmişlerdir.